Ujeżdżenie- Pierwsze ustępowanie od łydki z Melą 12.09.2014r

Po rozgrzewce z Sueno przystąpiliśmy do docelowej części treningu.
Postanowiłam, tak jak poprosiła mnie Himbeere , zrobić ustępowanie od łydki. Na początku zeskoczyłam z ogiera, aby spróbować z nim z ziemi. W boksie już wiedziałam, że koń dobrze reaguje na ucisk, dlatego też zaczęłam naciskać go palcem w miejsce, gdzie w przyszłości miała leżeć łydka. Obieg od razu zaczął cofać od nacisku zad, dlatego też po chwili drugą ręką zaczęłam odpychać jego łeb. Po chwili ogier szedł w bok, a gdy zaczęłam delikatnie ciągnąć go wodzami w przód zaczęliśmy kroczek po kroczku iść przed siebie, ale na ukos od długiej ściany. Po dziesięciu krokach przestałam go o cokolwiek prosić i delikatnie pogładziłam go po szyi. Ogier w tym czasie zaczął miętolić pyskiem, wiedziałam, że myśli o tym, co przed chwilą się działo. Postaliśmy tak chwilę, a gdy przestał poprosiłam go ponownie o ustępowanie „od łydki”. Srokacz ponownie uciekał od mojego nacisku, równocześnie idąc do przodu. Ponownie po kilku krokach pozwalałam mu przemyśleć to, co robimy. Powtórzyłam kilka razy to samo ćwiczenie, ale zarazem też od czasu do czasu robiłam przerwę, gdzie np. razem biegaliśmy kłusikiem. W końcu ogier załapał, o co chodzi i nawet nie musiałam go dotykać, wystarczyło, że skierowałam palce w dane miejsca, co przed chwilą uciskałam. Postanowiłam, więc na niego wsiąść i skorzystać z pomocy Kamili.
Na początku porobiłam z nim trochę innych rzeczy, aniżeli docelowe ćwiczenie z siodła. Pokłusowałam, pogalopowałam – równocześnie robiąc koła, zmieniając kierunek lub prosząc go o zmianę chodu. W końcu podjechałam do Kamili i zaczęłyśmy ćwiczenie. Moim zadaniem było używać łydek, aby szedł do przodu i równocześnie w bok. To samo dotyczyło dosiadu. Wodze zaś pilnowały ustawienia głowy i kierunku. W tym samym czasie Kamila miała działać uciskowo na bok ogiera oraz delikatnie zachęcając go do chodzenia w przód. Sueno potrzebował kilku powtórzeń, aby Kamila nie musiała za nami chodzić, aby ten robił poprawnie ustępowanie. Za każdym razem nagradzałam go luźną wodza i możliwością wymlaskania pyszczunia. Postanowiłam po tym nie wprowadzać nowych ewolucji ujeżdżeniowych, więc poprosiłam go o kłus i galop. Wiadomo, na przemian z kołami i woltami. Pod koniec jazdy poprosiłam go jeszcze raz o ustępowanie od łydki. Ogier wykonał moja prośbę, więc już pozostało mi go rozstępować i odprowadzić do stajni.