31.01.2011r - Kondycyjny nr. 3

Koń: Sugar’s Pride
Jeździec: Skrzydlata
Do czego: kondycyjny
Miejsce: teren

Jak zwykle, co jakiś czas brałam Sugarka na trening w teren, aby poćwiczył kondycję. Ogierek ma potencjał, w pierwszym w życiu wyścigu zdobył drugie miejsc, więc nie jest źle. Zwłaszcza, że późno zaczął w ogóle trenować. Sugarek brykał sobie w najlepsze po padoku. Ze złapaniem go miałam mały problem, gdyż nie chciał przyjść, kiedy wyciągałam uwiąz. Zawołałam więc Niebieskiego i razem z nim przyszła reszta koni. Złapałam gniadosza i poszliśmy do stajni. Pride ogierzył, chociaż w stajni ni chu chu klaczy. Wariat. Przywiązałam go w korytarzu i sprawnie wyczyściłam. Nie był jakoś specjalnie ubabrany, ale trochę przeczyścić go trzeba było. Po rozczesaniu grzywy i ogona założyłam konikowi siodło i ogłowie. Sugar kręcił się niespokojnie więc szybko wyszliśmy ze stajni na podwórze, wsiadłam i ruszyliśmy.

Na początek, jak zwykle, rozgrzewka na łące. Ogier chodził pełen energii, odskakiwał na najmniejszy podmuch, chociaż wiedziałam, że jak ruszy pełnym galopem nic go nie zatrzyma. Teraz jednak strugał tchórza. Postępowaliśmy trochę. Nie robiłam z nim wolt i tym podobnych, bo raz spróbowałam, to mi się koń prawie przewrócił. Oj będzie trochę pracy po wyścigach. Po pewnym czasie ruszyliśmy kłusikiem. Sugarek szarpał się niemiłosiernie i podskakiwał co moment. Dobrze, że miałam wygodne siodło i dobre oparcie. Co jakiś czas nawet musiałam wysiedzieć dzikie bryknięcia z zadu i wyskoki z przodu. Energia rozsadzała mi konia. Zwolniłam go do stępa po krótkiej szarpaninie i chwilę odpoczynku, przed szalonym galopem. Gdy już uspokoił mi się ogierek pozwoliłam mu ruszyć kłusem. Chyba widział co się święci, kiedy wjechaliśmy na naszą ścieżkę. Oddałam mu wodzę i nawet się nie zorientowałam, kiedy Sugar ruszył rozpędzony. Tylko trochę mną szarpnęło. Nie dodawałam mu łydek, i tak szedł bardzo szybko. Jego mięśnie były twarde jak skały, kiedy wyciągał nogi do galopu. Jechaliśmy po równej, prostej drodze, ale ciągle miałam wrażenie, że zaraz się coś stanie. W każdym razie myślałam, że może mi koń okuleć. To by nie było za ciekawe. W każdym razie kiedy tak gnał było aż miło. Po pewnym czasie przestałam się nawet lękać o podłoże. Co jakiś czas droga to opadała, to znowu wznosiła się, co zmuszało Pride do większego wysiłku i mocniejszej pracy mięśni. Wszystko to miało wpłynąć na jego osiągnięcia na torze. Po dłuższym czasie Sugar zaczął słabnąć. Dodałam mu więc łydki i znowu wrócił do wcześniejszego tempa. Chciałam go dobitnie zmęczyć. Wiedziałam, że już zaczynamy zawracać do stajni, więc po kilku minutach zwolniliśmy do kłusa. Sugar był spocony i spieniony, ale szczęśliwy. Szedł lekko na przód, machał ogonem i z postawionymi uszami oraz błyszczącymi oczami truchtaliśmy w stronę stajni. W ośrodku założyłam mu derkę i wjechaliśmy na halę. Tam rozstępowałam gniadosza.

W stajni rozsiodłałam ogiera i zostawiłam go w derce. Sprawdziłam nogi, na wszelki wypadek wysmarowałam wcierką chłodzącą i zostawiłam z cukierkiem w pyszczku.