Porcupine game

Kiedy rano siedziałam jeszcze w domu, jedząc śniadanie, zastanawiałam się, co dzisiaj zrobić ze swoimi końmi. Sec, oczywiście wyścigi, z Gracją pójdziemy na parkur, ale co z Warlike? Mała nie była jeszcze zajeżdżona, więc musiałam wymyślić jakąś pracę z ziemi. Hmmm... Zastanawiałam się chwilę, pomyślałam o naszym poprzednim wspólnym treningu. Zauważyłam, że Warlike bardzo spodobało się Friendly Game. A może by poćwiczyć z nią jeszcze raz? Albo lepiej spróbuję jakiejś innej z 7 gier. Jedna natychmiast przyszła mi do głowy. Była to zabawa w jeża. Wyszłam na zewnątrz, wsiadłam do samochodu i udałam się do WSR Deandrei. Zaparkowałam samochód i poszłam po srokatą. Tym razem zastałam małą w biegalni. Właśnie bawiła się ze swoją biegalnianą towarzyszką Cygrafią. Postanowiłam nie przeszkadzać im na razie i chwilę je poobserwować. Klacze bardzo przypadły sobie do gustu. Warcia spędzała coraz więcej czasu w towarzystwie kasztanki. Bawiły się trochę długo, ale nie chciałam im przerywać. Co chwilę któraś zaczepiała tą drugą i zaczynały się gonić. Nie obyło się bez głośniego rżenia i brykania jako oznakę złości. Gdy tylko na dłużej się od siebie oddaliły, podeszłam do srokatej. Widząc uwiąz, zaczęła uciekać. Eh, cała Warlike. Chciałam sprawić jej trochę radochy i postanowiłam ją gonić. Bardzo szczęśliwa mi uciekała. Co kawałek zatrzymywała się i patrzyła na mnie tymi swoimi radosnymi, błyszczącymi oczętami. Po dwudziestu minutach takiej gonitwy, wreszcie zatrzymała się, poparzyła na mnie przez chwilę, zarżała cicho i powoli podeszła w moją stronę. Przypięłam jej uwiąz i ruszyłyśmy razem na maneż. Klaczka szła obok mnie, wolno kłusując. Co chwilę przyspieszała chód, ciągnąc mnie za sobą. W mgnieniu oka znalazłyśmy się na maneżu. Odpięłam młodej uwiąz. Odgalopowała ode mnie na chwilę. Pobrykała sobie, powariowała i wróciła do mnie w pełni zadowolona. Zaczęłyśmy zabawę. Najpierw spróbowałyśmy się cofnąć. Położyłam dłoń na jej nosie i delikatnie przycisnęłam. Warlike kompletnie nie wiedziała co się dzieje i co ma zrobić. Stała tylko i patrzyła na mnie zdziwionym wzrokiem. Starałam się jak mogłam aby zrozumiała moją komendę. Próbowałyśmy tego wiele razy, aż wreszcie pojęła o co w tym chodzi i cofnęła się o kilka kroków. Nagrodziłam ją marchewką. Powtórzyłyśmy to ćwiczenie jeszcze kilka razy, aż robiła to bez żadnego zawachania. Później stanęłam przy jej zadzie i spróbowałam ją nauczyć, żeby pod wpływem mojego dotyku, przesuwała go w bok. Próbowałam i próbowałam. Ona tylko cały czas spoglądała na mnie tym swoim zdziwionym wzrokiem, jakbym robiła coś nienormalnego i była jakąś wariatką. Musiałam włożyć w to trochę siły. Po kilku próbach księżniczka łaskawie przesunęła zad w bok. Nagrodziłam ją i powtarzałam ćwiczenie. Wreszcie można było zauważyć efekty mojej pracy. Teraz potrafiła już pod wpływem dotyku jednej dłoni, cofnąć się i przesunąć zad w bok. Mądra z niej kobyłka, ale za to bardzo cwana. Nie chciałam jej za bardzo męczyć i uczyć kolejnej rzeczy, więc potrenowałyśmy jeszcze trochę nowo nabytę przez War umiejętności. Po 15 minutach pozwoliłam jej chwilę samej poszaleć. Brykała sobie chwilę, ale najwyraźniej nie miała na to aż takiej wielkiej ochoty. Bardzo szybko wróciła do mnie. Przypięłam jej uwiąz i wyszłyśmy z maneżu. Srokata nagle zaczęła bardzo mocno ciągnąć w stronę pastwiska. Przez chwilę zastanawiałam się o co jej chodzi, ale zauważyłam pasącą się Grację. No tak, one długo się nie widziały, a Beauty chciała się zobaczyć z przyjaciółką. Bez sprzeciwów zaprowadziłam tam kobyłkę i puściłam ją luzem.