Trening pokazowy - 06.02.2012

Trening pokazowy - 06.02.2012

Postanowiłam wziąć się za Tancerza, póki miałam na to czas. Po dokładnym wyczyszczeniu sierści i skóry, delikatnym rozczesaniu grzywy (bo trzeba uważać, coby włosów nie powyrywać - jak on się będzie wtedy na wystawach pokazywał?) i ogona, zabrałam się za kopyta, które poszły dziwnie sprawnie. Oczywiście, ogier czasem potańcował to tu, to tam, szarpnął nogą czy ogólnie kombinował, to nie zwracałam na to większej uwagi. Ot, arabska specyfika. Zabrałam ze sobą prezenterkę skórzaną z wędzidłem i skórzaną linką po czym pomaszerowałam na halę, gdzie było najodpowiedniejsze podłoże. Po drodze wzięłam ze sobą bacik z przywiązanymi na końcu kawałkami białej siatki. Oho, Ciemny doskonale wiedział co się będzie szykować.
Na hali zmieniłam kantar na prezenterkę i popuściłam linkę. Podekscytowany ogier podrzucając głową w górę cofnął się kilka kroków, jakby miał zamiar stanąć dęba, ale lekkie pociągnięcie w drugą stronę, zaowocowało mocniejszym szarpnięciem przez gniadego i.. uspokojeniem się. Przyzwyczajona do arabskiego widzi-misię nic sobie z tego nie robiłam. Rozpoczęłam pracę od stępowania naokoło hali żwawym krokiem, przytrzymując ewentualne podskoki do przodu. Muszę pamiętać, by dzień przed treningami porządnie przegonić go po hali lub pastwisku, jeśli tylko podłoże na to pozwala. Podekscytowany Tancerz stępował ładnie, żywo i z uniesioną głową, jakby tylko szukając pretekstu do dzikiego biegu. Zacmokałam i ruszyłam biegiem, bo truchtem tego nie można nazwać, jeśli chce się ładnie pokazać konia arabskiego z tak obszernym ruchem trzeba się nieźle nabiegać. To nie tuptanie z yorkiem na wystawie. Kłusu Ciemnemu Tancerzowi można tylko pozazdrościć, niesamowicie typowy, z mocną fazą zawieszenia, ogonem i łbem w górze. Pełen gracji i elegancji, aż przyjemnie się patrzy. Nie jest jednak łatwo utrzymać go w ryzach, na jakiekolwiek moje mocniejsze machnięcie batem z tyłu ogier wyskakiwał do przodu, musiałam więc zwalniać i przytrzymywać go, co oczywiście wiązało się z machaniem łbem w górę.. Typowe. Kłusem zrobiliśmy jedno kółko, cichym 'hola, hola' przeszliśmy do podnieconego stępa z nielicznymi odskokami na boki. Poprosiłam ogiera o zatrzymanie się i ustawiłam się przed nim, odchyliłam się lekko do tyłu i zza głowy wyciągnęłam do niego bat. Szczęściem był wcześniej uczony wszystkiego w swojej macierzystej stadninie. Przeniósł ciężar ciała na przód odstawiając przy tym tylne nogi i wyciągnął szyję. Nie trzymałam go w tej pozycji długo, dałam mu się rozluźnić i spróbowaliśmy jeszcze raz. Za drugim razem było równie ładnie, nagrodziłam go więc małym kawałeczkiem marchewki z mojej kieszeni zaraz po słowach 'dobry koń' oznaczającymi jednocześnie dobre wykonanie ćwiczenia i jego koniec. Postępowaliśmy dalej, naokoło hali utrzymując tępo i rytm kroku. Ogier nadal nie miał dość i szedł chętnie i ładnie. Na zakończenie poprosiłam go, by stanął i pogłaskałam delikatną skórę na łopatce. "Koniec' oznajmiłam i podałam mu kolejny kawałek marchewki. Ściągnęłam z pięknego łebka prezenterkę i odsunęłam się kilka o kilka kroków unosząc bat i drugą, pustą rękę odgoniłam od siebie konia. Gniady ruszył żwawo, jakby tylko na to czekał i zaczął buszować dziko po hali, poganiany przeze mnie gdy tylko zwalniał. Trzeba mu dać w kość, bo gdy sam stoi na padoku, to energia głupka rozpiera. Tak przynajmniej pobiega i ją wyładuje.
Muszę zainwestować w dużą dmuchaną piłkę i go z nią zapoznać.