Skupianie na przewodniku.

Zmora - skupianie na przewodniku.

Nauka skupiania była chyba pierwszą rzeczą, jakiej wymagałam od małej Zmory. To od skupienia na mnie wszystko się zaczyna i na tym też się kończy, jest to sygnał do zmobilizowania się i rozpoczęcia pracy. Swoiste 'focus!', które jest włącznikiem.

Najpierw zachęcałam suczkę do spojrzenia mi w oczy krótkim cmoknięciem, bądź wydaniem z siebie jakiegoś krótkiego dźwięku. Kliker był tu niezastąpiony, by wyłapać moment, gdy na mnie spoglądała. W momencie, gdy załapała już o co chodzi zaczęłam wydłużać czas od spojrzenia do kliknięcia. Czasem wychodziło, czasem się rozpraszała i musiałyśmy zaczynać jeszcze raz. Generalnie było to dla niej bardzo proste i raczej przyjemne ćwiczenie. Gdy już umiała wytrzymać kilka sekund przestałam używać klikera, a koniec skupiania zaznaczać komendą 'dobrze' i oczywiście smakołykiem. Czas skupiania wydłużałam stopniowo, teraz Zmora skupia się bardzo ładnie i długo.
Ćwiczyłyśmy również w rozproszeniach, tak jakby 'od początku', zaczynając od bardzo krótkiego czasu, a kończąc na tym, który osiągamy w domu lub znanym jej otoczeniu.
Obecnie jestem w stanie skupić Zmorę na sobie praktycznie w każdych warunkach. W ruchliwym mieście, przy biegających psach, koniach, kotach i czym byście sobie nie zamarzyli.
Ćwiczenie na skupienie rozpoczyna i kończy każdy trening obedience czy sztuczek. Uspakaja psa, przygotowuje go do pracy i pozwala skoncentrować się na czekających go zadaniach.
Zwykle psy nie lubią patrzeć człowiekowi w oczy - zmienia się to, gdy pies wie, że patrzenie przewodnikowi w oczy w określonych sytuacjach jest doświadczeniem pozytywnym. Po pewnym czasie pies odruchowo patrzy przewodnikowi w oczy, gdy czegoś nie jest pewien, szuka na coś przyzwolenia, bądź po prostu chce złapać z tobą kontakt.