25.10.14r. Join-up i skoki luzem

Kiedy tylko dokładnie wyczyściłam Kenshina, zmieniłam mu kantar na ogłowie z którego odpięłam wodze, przypięłam ogierowi lonżę i ruszyliśmy na round-pen. Puściłam go luzem i nakazałam stępować wzdłuż płotu. Ogier szedł ładnie, równo. Co trzy minuty zmienialiśmy kierunek. Po dziesięciu minutach stępa, zachęciłam go do zakłusowania. Na początku szedł bardzo żwawo przed siebie. Po jakiś trzech kołach zwolnił. Szedł równo do przodu. Wtedy też zaobserowałam pierwszy sygnał – skierował wewnętrzne ucho w moją stronę. W milczeniu obserwowałam jego kroki wzdłuż płotu. Minęło kilka okrążeń, gdy pochylił głowę, jakby chciał chrapami dotknąć ziemi. Zaraz potem zaczął poruszać pyskiem, zupełnie jakby coś przeżuwał. Wtedy też odwróciłam się do niego plecami, przykucnęłam i zaczęłam udawać, że robię coś rękami. Ogier zatrzymał się. Chwile potem usłyszalam jego kroki, a następnie poczułam jego oddech na karku. Powoli odwróciłam się i wstałam. Pogłaskałam go i sama ruszyłam w stronę płotu, a następnie wzdłuż niego. Kasztan wiernie szedł za mną. Pospacerowaliśmy tak sobie troszkę po roundpenie. Następnie znowu skierowałam go w stronę płotu. Pokłusował chwilę w jedną i w drugą stronę, a zaraz potem zagalopował. Galopowi poświęciliśmy dosyć sporo czasu. Rudy galopował na przemian to w jedną to w drugą stronę, zmieniając kierunek co cztery koła. Kiedy był już rozgrzany, zrobiłam mu chwilę stępa i w tym czasie przeszliśmy z round-penu na maneż, gdzie przygotowałam dla niego korytarz przeszkód.
Ustawiłam stacjonatę, okser i tripple-barre. Na maneżu chwile później pojawił się Sebastian, który przyszedł mi pomóc. Kenshin najpierw chwile pogalopował na lonży po maneżu, jednak zaraz potem wpuściłam go w korytarz i zachęciłam do galopu. Ogier szedł ładnie do przodu. Na dobry początek każda z przeszkód miała po 60 cm. Rudy bardzo fajnie skakał i układał nogi. Widać nasze treningi na poszczególne elementy techniczne przyniosły zamierzone efekty. Przy każdym kolejnym przejeździe przeszkody szły w górę o 10 cm. Przez cały czas szło mu bardzo ładnie. Szedł pewnie, ładnie baskilował. Najładniej się składał na okserze i tripple-barre. Po pokonaniu 130 cm przeszkód zrobiłam mu chwilę przerwy. Zmęczył się chłopak, ale naprawdę bardzo fajnie mu wychodziły te skoki. Wybijał się w idealnym momencie, ładnie składał przednie i tylne nogi. Robił obszerne foule, ale naprawdę fajnie sobie wymierzał te odległości między przeszkodami. Jak na razie bez zrzutek. Po pracy jego szyi widać było, że się naprawdę chłopak stara. Gdy tylko sobie trochę odsapnął, pokłusował trochę na lonży, zrobił dwa koła galopu i znowu na przeszkody. Zniżyliśmy mu do metra, żeby nie rzucał się od razu na aż takie wysokie przeszkody. Przejazdy szły mu naprawdę fajnie. Przy 140 cm zaczęły się problemy. Na początku ogier za mało się rozpędził i musiał się naprawdę sporo nagimnastykować podczas skoku przez stacjonatę. Udało mu się z tego wybrnąć i mimo, że trochę wypadł z rytmu i stracił równowagę, na okserze też było nieźle. Co prawda otarł tylnimi nogami o drągi, ale nic nie spadło. Tripple-barre skoczył bez problemu. Kiedy przeszkody osiągnęły 160 cm postanowiłam, że już nie podwyższamy. Kasztan przez pierwsze dwa przejazdy skakał naprawdę super, ale potem z każdym kolejnym było już tylko gorzej. Zniżyliśmy przeszkody do 80, poskakał jeszcze dwa razy i wzięłam go na lonżę. Pogalopował trochę na obie strony, potem sporo kłusowania, a na koniec wsiadłam na oklep na 20 minut spokojnego stępa. Zaraz potem odprowadziłam go do stajni.