7.01.2012 - Los terenos >3

Las trochę mnie przeraził, no ale kij, jakoś przeżyjemy. Wzięłam Etnę na mocniejszy kontakt, co by mi nie odleciała i poczekałam, aż Say ruszy z Wiką. Pół parada i pomoce do galopu. Etna prychnęła i z lekkim kopem zagalopowała. Szybko znalazłyśmy się za Wiką, więc pół paradami zmniejszałam tempo.
- huuhuh, ale zajebiaszczo *-*

Wi zagalopowała chętnie a ja zebrałam leciutko wodze aby utrzymać odległość pomiędzy klaczurą a Sherlockiem by młoda miała szansę zobaczyć ewentualną przeszkodę. Podniosłam siedzenie w lekki półsiad. Wi nie była szczęśliwa z kontaktu na wodzach. Wolała by sobie poganiać luzem.

Zaśmiałam się jak zacieszone dziecko i przeszłam w półsiad, dając ogierowi pomoce do zagalopowania. Biały momentalnie jednym susem zaskoczył w obszerny galop, zaokrąglając szyję i parskając zadowolony. Bryknął raz, co wysiedziałam i postawił uszy na sztorc, wdychając rozwartymi chrapami chłodne leśne powietrze.
Półparadami hamowałam jego radosne zapędy żeby nie wpakował się przypadkiem Hiduszowi w zad.

Galopowaliśmy sobie wesoło przez częściowo zasypaną przez śnieg dróżkę. Hido prychał sobie radośnie i kręcił uszami na boki. No, do przodu i do tyłu w sumie też. o,o
Pamiętałam z ostatniego wypadu w terenicho z Saycem, że przeszkódki zaczną się dopiero za kilkaset metrów, więc pilnowałam tylko ogiera, żeby utrzymywał równe tempo.

Szybko doszłyśmy do porozumienia jeżeli chodzi o tempo. Etna na początku biegła trochę spięta, uważnie stawiała kroki i szastała ogonem. Gdy przejechaliśmy kawałek, dopiero zaczęła się rozluźniać. Próbowałam dojrzeć czy przed nami już coś się znajduje, ale nic takiego nie znalazłam, więc dalej jechałyśmy równym galopem.

Wiku galopowała spokojnie, aktywnie pracując grzbietem i zadem z nieco opuszczoną głową. Cały czas utrzymywałam z nią kontakt na nieco dłuższej wodzy pilnując by nie przyśpieszała. Wiszu nie przyśpieszała i utrzymywała ładne tempo a dzięki częstym terenom za młodu nie wymyślała sobie sytuacji do spłoszenia.
- Tam niedaleko jest kłooodziaaaaa! - zawołałam z uśmiechem wypatrując zwalone drzewko wysokości około 60cm.

Sherlock zauważywszy przeszkodę ożywił się i nieco napiął wodze, przytrzymałam go stanowczo żeby utrzymał odstęp od Hidalga i widział dokładnie przez co skacze.
-To co, skaczem jak leci? xD - zapytałam, póki jeszcze był czas.

- Raczej taaaaak! - zdążyłam odpowiedzieć zanim dotarłam z Hidem do przeszkody. Ogier zachwycił się tym, że sobie poskacze i przyspieszył nieznacznie. Nie było sensu już regulować jego tempa, więc pozwoliłam mu dobiec do kłody z taką prędkością jak teraz. Srokacz ładnie się wybił, ale trochę za wysoko. :U Mimo wszystko ładnie baskilował i schował podwozie, tylko lądowanie było twarde. c.c Pochwaliłam konia i zwolniłam nieco, by nie uciec za daleko dziewczynom.

Zwolniłam trochę klacz i pozwoliłam spokojnie skoczyć Saycowi, a potem powoli najechałyśmy z Etną. Klacz pobudziła się widząc przeszkodę i chciała przyśpieszyć ale przytrzymałam ją. Spokojnie, wolniutko najechałyśmy i bez problemów przeskoczyłyśmy : ) Poklepałam ją - huhuhu

Wikuch napaliła się na przeszkodę podnosząc głowę i stawiając uszyska. Na szczęście dała się przytrzymać i choć zrobiła ogromnego susa podciągając wysoko nogi. Na koniec poprawiła jeszcze zadem choć i tak byłyśmy dobrze z metr nad przeszkodą u.u' W końcu jednak wylądowałyśmy zgrabnie po drugiej stronie

[proponuje zmianę kolejności na taką jaka jest w zastępie (Tiś, Dei, ja, Kanszu), będzie bardziej uporządkowane to to jak jedziemy x^x]

[No tyż tak myśle x.x to teraz Tiśka napisze to ja odpisze xD i kolejka dalej ;p]

Sheru poderwał łeb parę razy, podekcytowany, przytrzymałam go jednak spokojną ręką. Wybił się mocno przed kłodą i lekkim ekonomicznym skokiem pokonał przeszkodę. Troszkę twardo wylądował przez co jedno kolano uciekło mi z poduszki ale ogólnie było sympatycznie, pochwaliłam go i zwolniłam nieco.

[ahahah, no, o tym samym myślałam, ale mi się nie chciało o tym pisać, stwierdziłam, że damy sobie radę XDD]

Wsie dziewki ładnie przekicnęły przez kłodę, więc docisnęłam łydy i dałam Hiduszowi ponowny sygnał do galopu. Ogier prychnął i machnął ogonem, galopował równo i chętnie szedł do przodu, nie musiałam naciskać. Teraz przed nami kawałek prostej ścieżki bez przeszkód, więęęęc, jadymy spokojnie.

A Dejcuszowi odwaliło i posłał Sherlocka pełnym galopem, tak że zrównał się z Hidem i zaczęli się troszku ścigać xD póki nie ma przeszkód jest git, poza tym kłody da się skakać i obok siebie, a szo tam ^^
Zaśmiałam się i wyszczerzyłam do Tiarca, trzymając wodze na kontakcie.

Wikuch nieco dostałą do głowy widząc jak jej zad Shera ucieka. Przytrzymałam ją delikatnie ale młoda i tak oddała strzałą z zadu z nerwów, co o mało nie wyrzuciło mnie z siodła. Pozwoliłam jej przyspieszyć nieznacznie by dogoniła chłopaków ale utrzymywałam ją w bezpiecznej odległości na wypadek kolejnego pniaka leżącego na ziemi.

Widząc, że konie przed nami przyśpieszają, Etna też to zrobiła. Poleciała do przodu nie zważając na mnie :'D Po krótkiej chwili, gdy zbliżyłyśmy się już znacznie do grupki, udało mi się ją zwolnić. Wzięłam ją na mocniejszy kontakt, co by mi znów tak nie uciekła. Wyrównałam tempo i wypatrywałam czy przed nami było coś do skoczenia